Jump to content

Абутуроби Исфаҳонӣ

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Абутуроби Исфаҳонӣ
Таърихи таваллуд: 1581
Зодгоҳ:
Таърихи даргузашт: 1662
Маҳалли даргузашт:
Навъи фаъолият: хушнавис

Абутуроби Исфаҳонӣ (форсӣ: ابوتراب اصفهانی‎; 1581, Исфаҳон1662, Исфаҳон), мутахаллис ба Туробо шоир, хушнавис ва настаълиқнависи форс-тоҷик, яке аз маъруфтарин шогирдони Миръимод.

Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]

Нозукиҳои хаттотӣ ва хушнависиро аз Мулло Алӣ Фоизӣ ва Мир Имоди Сайфи Қазвинӣ омӯхтааст. Дар навиштан ба хатти настаълиқ ба дараҷаи устодӣ расида, баъдан ба таълими хушнависӣ машғул буд. Аз Абутуроби Исфаҳонӣ осори кам боқӣ мондааст. Ӯ чанд қитъа ва китоби «Саҳбату-л-аброр»-и Абдурраҳмони Ҷомиро китобат кардааст, ки ҳоло дар китобхона-осорхонаи «Гулистон»-и Эрон маҳфузанд.

Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]

Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]

  • Ḥabībollāh Fażāʾelī (February 1971), Aṭlas-e Ḫaṭṭ : Taḥqīq dar Ḫuṭūṭ-e Islāmī (Research in the Islamic scripts) (in Persian), Isfahan, pp. 541—542